نگاهی به چگونگی جامعه ایمن
شهرنشینی خطری برای سلامت !
بیمارستان دی: عضو هیات برد سلامت در بلایای وزارت بهداشت با اشاره به تاثیر شهرنشینی در سلامت افراد جامعه، اظهار داشت: بر این اساس در ایران به دنبال اقدامات سازمان بهداشت جهانی طرحی با عنوان «پیشگیری از حوادث در سطح شهرستان» و در جهت داشتن جامعه ایمن تدوین و اجرا شده است.
دكتر غلامرضا معصومی در گفت وگو با ایسنا، با اشاره به پدیده شهرنشینی كه طی قرن ها زندگی بشر، رو به تكامل رفته است، اظهار داشت: معماری، شهرسازی، عمران، خیابان كشی، شریان های حیاتی و امنیت همچون مواردی است كه در تامین سلامت انسان ها، در كنار زندگی كردن باهم نقش ایفا می كنند. این درحالیست كه متاسفانه برآیند آنچه تابحال در طول این قرن ها در این حوزه ها اتفاق افتاده، صدمه ها و حوادث ناگواری بوده كه گریبانگیر نسل انسان ها شده است.
وی با اشاره به اینكه طبق بررسی های انجام شده، آمار و ارقام به شكلی فواید زندگی شهرنشینی را زیر سوال می برند، اضافه كرد: بر مبنای آمار نحوه شهرسازی، خیابان كشی، عمران شهرها ۴۱ درصد مصدومیت ها در معابر ترافیكی، ۳۳ درصد مصدومیت ها در منزل و ۱۰ درصد مصدومیت ها را در محل كار به دنبال دارد. از طرفی در كشور ما هم حوادث ترافیكی با ۳۰.۳ درصد، ضربه با ۲۷.۶ درصد و سقوط ۹.۷ درصد سه علت اول مصدومیت ناشی از حوادث محسوب می شوند.
معصومی با اشاره به اینكه از جانب دیگر ۷۰ درصد حوادثی كه برای كودكان رخ می دهد در خانه های غیراصولی و غیر استاندار است، اضافه كرد: بر این اساس تدوین استاندارهای روزآمد و پیشرفته برای طراحی و ساخت شهرها همچون اقداماتی است كه مهندسین معماری شهرسازی و عمران انجام می دهند تا زندگی شهری عاری از هر گونه حادثه و صدمه ناشی از خطاهای انسانی باشد. در این زمینه سازماندهی ها و ساختارهای مختلفی هم بوجود آمده كه شاید بزرگ ترین آنها شهرداری ها و سازمان های نظام مهندسی ساختمان و... هستند.
وی با اشاره به اینكه در دنیا اقدامات متعددی برای بهبود این شرایط شهرسازی انجام شده است، اظهار داشت: بر همین مبنا سازمان جهانی بهداشت به تشكیل ساختاری تحت عنوان جامعه ایمن یا Safe Community اقدام نمود و الگوی پیشگیری از حوادث در قالب جامعه ایمن، اولین بار در سال ۱۹۸۸ میلادی از جانب دانشگاه كارولینسكای سوئد پیشنهاد شد و بعنوان الگویی مناسب برای پیشگیری از حوادث در سطح یك شهرستان، مورد قبول سازمان جهانی بهداشت قرار گرفت.
معصومی ادامه داد: اهداف اختصاصی این طرح شامل كاهش وقوع صدمه ها، مرگ ومیر و معلولیت ناشی از حوادث، جلب حمایت مسئولین سیاسی، جلب همكاری های سازمان های دولتی، غیردولتی و مردم در ارتقای آگاهی مردم نسبت به حوادث و اصول ایمنی، جمع آوری اطلاعات لازم و اولویت بندی بر مبنای معیارهای موجود، طراحی و اعمال مداخله مبتنی بر شواهد و اولویت های هر جامعه، پژوهش، پایش و نظارت و ارزشیابی است.
وی همینطور اظهار داشت: طرح اولیه جامعه ایمن در ایران هم در سال ۱۳۷۵ تحت عنوان «پیشگیری از حوادث در سطح شهرستان» تدوین شده است. این طرح از سال ۱۳۷۶ در شهرهای كاشمر (خراسان رضوی)، لاهیجان (گیلان)، بوشهر (بوشهر)، شازند (مركزی) و اسلامشهر (تهران) به صورت پایلوت اجرا شد. در سال ۱۳۸۳ هم برنامه جامعه ایمن در یك شهر از هر دانشگاه اجرا شد. در سال ۱۳۸۴ این برنامه در دو شهر از هر دانشگاه اجرا شد و در سال ۱۳۸۷ هم تعداد ۱۲۵ شهرستان مجری برنامه جامعه ایمن در كشور شدند. در عین حال یكی از افتخاراتمان در این حوزه این است كه ۲۲ منطقه شهرداری تهران و نهایتا كل شهر تهران بعنوان بزرگ ترین شهری كه تا كنون عضو این جامعه جهانی شده، به ثبت رسید.
عضو هیات برد سلامت در بلایای وزارت بهداشت با اشاره به اینكه ادامه دار بودن این همت و واگذاری آن به نهادهای مردمی حائز اهمیت است، اظهار نمود: مهم ترین اصل از بین این اصول همكاری و مشاركت مردم در اجرا و ادامه دار بودن طرح جامعه ایمن است كه البته نیازمند فرهنگ سازی درست و آموزش صحیح است. خوشبختانه شهرداری های كشور در این چند سال ورود خوبی به این حوزه داشته اند و عملا نهادهای مردمی در این حوزه را تشكیل داده اند، بخصوص شهرداری تهران، اما هرچند كه این اقدامات در جهت بهبود شرایط و ایمنی بالاتر انجام شده است، اما هنوز هم مشكلاتی در حوزه سلامت و شهرنشینی وجود دارد و بطور قطع برنامه ریزی های بیشتری برای رسیدن به هدف نهایی كه داشتن جامعه عاری از صدمه و حادثه است، لازم داریم.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب