محققان آلمانی می گویند؛
عدم تاثیر درمان های آنتی بادی در توقف سویه های فرعی اومیکرون
بیمارستان دی: زمانی که پاندمی کووید19 برای نخستین بار رخ داد، هیچ درمان خاصی برای درمان عفونت در دسترس نبود. با این وجود، سازمان غذا و دارو آمریکا چندین درمان آنتی بادی مونوکلونال را بیان نمود.
به گزارش بیمارستان دی به نقل از مهر به نقل از هلث سایت، حال یک مطالعه جدید نشان داده است که بیشتر این درمان های آنتی بادی، سویه های فرعی نوظهور اومیکرون را مهار نمی کنند.
بر اساس مطالعه پخش شده، هشت درمان از هر ده آنتی بادی موجود برای درمان بیماران کووید ۱۹، انواع جدید و نوظهور اومیکرون مانند BA.۲.۱۲.۱، BA.۴ و BA.۵ را سرکوب نمی کنند.
برای این مطالعه، پژوهشگران مؤسسه تحقیقات لایب نیتس آلمان، ۱۰ آنتی بادی درمانی، همچون Sotrovimab، Tixagevimab و Cilgavimab، Bebtelovimab و تلفیقی از Bamlanivimab و Etesevimab را بررسی کردند.
طبق نتایج مطالعه، تنها یک آنتی بادی به نام Bebtelovimab بطور مؤثری از عفونت توسط همه زیرشاخه های اومیکرون جلوگیری کرد و تنها دو آنتی بادی توانستند بطور قابل توجهی BA.۲.۱۲.۱، BA.۴ و BA.۵ را مهار کنند.
علاوه بر این، این مطالعه نشان میدهد که آنتی بادی هایی که بعد از ایمن سازی یا تلقیح تولید می شوند، BA.۲.۱۲.۱، و خصوصاً BA.۴ و BA.۵ را که بدتر از BA.۱ و BA.۲ پیشین خود هستند، سرکوب می کنند.
این شرایط بدین سبب است که انواع فرار ایمنی BA.۲.۱۲.۱، BA.۴ و BA.۵ وجود دارد. بگفته پژوهشگران، عفونت با زیرشاخه های "قدیمی" اومیکرون فقط حداقل محافظت را در مقابل عفونت با انواع فرعی "جدید" ارائه می دهد.
در بهار ۲۰۲۲، آنتی بادی های افراد واکسینه نشده که به BA.۱ یا BA.۲ مبتلا شده بودند، بطور مؤثر BA.۲.۱۲.۱ را خنثی کردند، اما بطور قابل توجهی در مقابل BA.۴ و BA.۵ مؤثر نبودند. در نتیجه، این احتمال وجود دارد که عفونت قبلی BA.۱ یا BA.۲ حداقل دفاع را در مقابل عفونت بعدی BA.۴ یا BA.۵ ایجاد نماید.
نتایج مشابه زمانی به دست آمد که عفونت اولیه با آنتی بادی های تولید شده در طول ایمن سازی ترکیب شد. بااینکه کل فعالیت خنثی کننده در مقابل همه انواع آزمایش شده به سبب این به اصطلاح ایمنی ترکیبی افزایش پیدا کرد، مهار BA.۲.۱۲.۱، BA.۴ و BA.۵ بطور چشمگیری کمتر شد.
منبع: deyhospital.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب