تلاش جهت استفاده از دندان پزشكان بومی در مناطق محروم
بیمارستان دی: دبیر شورای آموزش دندانپزشكی و تخصصی با بیان این كه تمام تلاش ما استفاده از دندان پزشكان بومی در مناطق محروم است، از تشكیل تیمی برای نیازسنجی نیروی انسانی مناطق محروم اطلاع داد و اظهار داشت: این هیات چندی قبل، كار خویش را با رجوع به دانشگاه هایی كه در به كارگیری نیروهای بومی موفق بوده اند و همینطور دانشگاه هایی كه هنوز از جهت تأمین نیروی انسانی محروم هستند، آغاز كرده است و گزارش خویش را تا آخر فروردین ماه ۹۷ عرضه خواهد داد.
به گزارش بیمارستان دی به نقل از ایسنا و به نقل از وبدا؛ دكتر حسن رزمی به مناسبت ۲۳ فروردین و روز دندانپزشك به تشریح سیاستهای شورای آموزش دندانپزشكی و تخصصی پرداخت و اظهار داشت: یكی از موضوعاتی كه جامعه دندان پزشكی را آزار می دهد، تصمیم گیری مستقل در حوزه های مختلف مانند درمان، بهداشت و آموزش است. این در شرایطی است كه اگر این تصمیمات با یكدیگر مرتبط و هم راستا و تحت یك سیاست واحد باشند، تا حدود زیادی از اتلاف انرژی، سرمایه و فرصت ها جلوگیری می گردد.
وی با بیان این كه یكی از موضوعاتی كه در ستاد طرح تحول سلامت دهان عنوان شد، تولید تمركز در سیاست گذاری های كلان دندان پزشكی بود، اظهار داشت: این مورد پیش از این در شورای سلامت هم مطرح و حتی تصویب گردید كه در وزارت بهداشت سازمان امور دندان پزشكی تشكیل گردد كه به این یكسان سازی بپردازد. البته به علت محدودیت های ساختاری موجود در وزارت بهداشت، این مصوبه عملیاتی نشد، اما رویكرد ما این است كه این اتفاق در بلند مدت بیفتد و ساختاری تشكیل گردد تا فعالیت های بهداشتی، درمانی و آموزشی دندان پزشكی را هماهنگ كند.
رزمی به تعامل و ارتباط شورای آموزش دندانپزشكی و تخصصی با انجمن ها اشاره نمود و اظهار داشت: نخستین جلسه ای كه پس از انتصابم در دبیرخانه داشتم، با روسای انجمن های تخصصی بود و جلسه مشابهی هم حدود شش ماه بعدازآن تشكیل شد. و طی این جلسات انتظاراتمان را به انجمن ها منتقل كردیم و از آن ها هم خواستیم كه مطالباتشان را بگویند.
وی اضافه كرد: تابحال از انجمن ها درخواست كرده ایم كه افرادی را معرفی كنند كه در زمینه آزمون های ارتقاء و ورودی تخصصی به ما كمك كنند. همینطور از آنان خواسته ایم به گروه های اعتباربخشی كه به دانشكده ها اعزام می شوند، نماینده معرفی كنند كه تابحال انجمن دندان پزشكی ایران این كار را انجام داده است. حتی در مورد مبحث نیازسنجی نیروی انسانی مناطق محروم از انجمن دندان پزشكی ایران كمك خواستیم كه آنها هم نماینده ای برای این تیم معرفی كردند.
رزمی اظهار داشت: هدف از این نیازسنجی، مدیریت و سازمان دهی طرح بهداشتكار دهان و دندان است كه امید است گزارش آن بزودی آماده شود و بتوانیم بر مبنای این گزارش تصمیمات خوبی بگیریم و تكلیف تربیت بهداشتكاران برای همیشه روشن و چارچوب آن مشخص شود.
دبیر شورای آموزش دندانپزشكی و تخصصی اضافه كرد: برای تولید مراكز آموزشی مجاز برای دانش آموختگان خارج از كشور و همینطور در كمیته های راهبردی تخصصی كه در همه رشته ها موجود هستند هم از انجمن های تخصصی نماینده خواستیم و از آن ها كمك گرفتیم.
رزمی در پاسخ به این پرسش كه یكی از سیاست های دبیرخانه در دولت یازدهم، تعریف رشته های جدید در دندان پزشكی بود و این در شرایطی است كه یكی از تصمیمات شما این بود كه به صورت موقت جذب و تربیت دانشجو در این رشته ها متوقف شود و دلیل این تغییر رویكرد چیست؟ اظهار داشت: پیش از انتصاب بنده، بحث راه اندازی چند رشته پیرا دندانپزشكی در مقطع كاردانی اعم از رادیولوژی، پروتزهای دندانی، منشی مطب دندان پزشكی و تكنسین سلامت دهان و دندان در دبیرخانه مطرح شده بود، اما زیرساخت های آموزش و جذب آنها فراهم نشده بود و متأسفانه در هیچ یك از این رشته ها، نیازسنجی دقیقی انجام نشده بود كه برای مثال در هر رشته به چند نفر و برای چه مدت نیاز داریم.
وی ادامه داد: برای ساماندهی این امور، كمیته ای تشكیل و در آن كار كارشناسی انجام دادیم و یكی از موضوعات مطروحه در این كمیته، این بود كه به فارغ التحصیلان كدام رشته ها می توانیم مدرك بدهیم و آموزش كدام یك را می توانیم به بخش خصوصی واگذار نماییم و به توافق رسیدیم كه می توانیم كاردانی و كارشناسی پروتزهای دندانی و كاردان تكنسین سلامت دهان را مدرك محور آموزش دهیم و سایر رشته های پیرا دندان پزشكی را به بخش خصوصی واگذار نماییم و گواهینامه محور زیر نظر مركز ملی آموزشهای مهارتی و حرفه ای فارغ التحصیل شوند.
دبیر شورای آموزش دندانپزشكی و تخصصی اضافه كرد: بعد از بازدید از مراكز آموزشی تكنسین های سلامت دهان توسط هیاتی كه به این منظور تعیین شده بود و مشاهده اینكه زیرساختی برای استخدام و شرح وظایف مشخصی برای این نیروها وجود ندارد، شورای گسترش آموزش علوم پزشكی موقتاً آموزش نیروهای تكنسین سلامت دهان را متوقف كرد و آموزش كاردان ها و كارشناس های پروتزهای دندانی هم فعلاً متوقف نشده است، اما بنا است كمیته راهبردی پروتزهای دندانی نیازسنجی انجام دهد تا آموزش این نیروها بر حسب نیاز صورت گیرد. آموزش سایر رشته ها هم فعلاً تا زمانی كه امكان آموزش آن ها در بخش خصوصی فراهم گردد متوقف خواهد شد.
دكتر رزمی در پاسخ به این پرسش كه در سال های گذشته شاهد نگاهی نسبت به تبدیل وضعیت نیروهای حد واسط سلامت دهان به بهداشتكاران دهان و همینطور مطالبه گری این نیروها نسبت به این مورد بوده ایم، هم اكنون كمیته راهبردی نیروهای حد واسط تكنسین سلامت دهان در این زمینه چه نگاهی دارد؟ اظهار داشت: متأسفانه برای جذب نیروهای تكنسین سلامت دهان كه امسال فارغ التحصیل شده اند و جمعیتی حدود هزار و ششصد نفری هستند، زیرساختی در نظر گرفته نشده بود و این مورد برای وزارت بهداشت تبدیل به معضلی شده است.
وی اضافه كرد: در این زمینه طی نامه ای، از معاونت بهداشت وزارت بهداشت درخواست كرده ایم كه برای جذب این نیروها تمهیداتی بیندیشد تا آنان هم متضرر نشوند، اما ماهیت رشته تكنسین سلامت دهان و محتوای دوره آن، به گونه ای است كه مطلقاً تبدیل وضعیت آنان به بهداشتكار دهان امكان ندارد و وزارت بهداشت هم چنین نگاهی ندارد. چون كه تمامی محتوای دروس رشته تكنسین سلامت دهان، بهداشت و پیشگیری محور است و امكان تغییر وضعیت به بهداشتكار وجود ندارد.
رزمی با اشاره به این كه وزارت بهداشت از جانب نمایندگان و روسای برخی از دانشگاههای محروم، جهت تامین دنتال تراپیست، تحت فشار است، اظهار داشت: تعدادی از این نیاز را می توان به وسیله دندان پزشكانی كه از سهمیه بومی بهره برده اند مرتفع كرد كه البته مبحث بكارگیری این نیروها در مناطقی كه متعهد خدمت در آن جا هستند هم جای كار بسیار دارد و دانشگاه هایی كه به آن ها عدم نیاز می دهند باید در برابر این اقدام خود پاسخگو باشند.
وی با بیان این كه وزارت بهداشت به جد تصمیم دارد از امكاناتی كه برای این نیروها در نظر گرفته است، به شكلی استفاده نماید، اظهار داشت: ضروری می باشد كه بخشی از مراكز دندان پزشكی كه تجهیز شده و بلااستفاده مانده اند، به وسیله نیروهای تحصیلكرده بومی پر شوند و برای عملیاتی شدن این دستور، هم وزارتخانه و معاونت بهداشتی و درمان و نظام پزشكی در سال آتی مصمم است با پیگیری و نظارت از توان خود استفاده نماید.
رزمی از تشكیل تیمی برای نیازسنجی نیروی انسانی مناطق محروم اطلاع داد و اظهار داشت: این هیات چندی قبل، كار خویش را با رجوع به دانشگاه هایی كه در به كارگیری نیروهای بومی موفق بوده اند و همینطور دانشگاه هایی كه هنوز از جهت تأمین نیروی انسانی محروم هستند آغاز كرده است و بنا است كه گزارش خویش را تا آخر فروردین ماه ۹۷ عرضه كنند.
وی در توضیح اظهار داشت: می خواهیم تا با استفاده از این نیاز سنجی ببینیم آیا مراكزی وجود دارند كه ما نمی توانیم دندانپزشك آن ها را تأمین كنیم؟ و اگر اینچنین باشد، لاجرم باید نیروهای آن ها را به وسیله بهداشتكاران بومی تأمین نماییم، اما اگر بتوانیم با مدیریت دندان پزشكان بومی این مشكل را حل نماییم، دیگر نیازی به تربیت بهداشتكار دهان و دندان نداریم.
دبیر شورای آموزش دندانپزشكی و تخصصی از پی گیری برای اصلاح قانون بهداشتكار دهان و دندان با هماهنگی معاونتهای حقوقی و امور مجلس وزارت بهداشت اطلاع داد و اظهار داشت: می خواهیم این قانون به گونه ای اصلاح شود كه بهداشتكاران عزیز بعد از انجام تعهدات قانونی خود چنانچه تمایل به ادامه تحصیل داشته باشند برای ورود به دوره دكترا با تمهیدات و حد نصاب نمره داوطلبین بومی با استفاده از كنكور ادامه تحصیل آن ها تا دكترای دندان پزشكی میسر شود.
رزمی همینطور در پاسخ به این پرسش كه آیا استفاده از نیروهای فارغ التحصیل دوره كاردانی برای كار درمانی در مناطق محروم، در شرایطی كه حجم زیادی از دندان پزشكان تازه فارغ التحصیل در كشور داریم، بی عدالتی به شمار نمی رود و آیا نمی توانیم این مشكل را با مدیریت دندانپزشكان حل كنیم؟ اظهار داشت: این مورد از نظر اخلاقی و با عنایت به بحث عدالت در سلامت صحیح است و اگر بتوانیم با در نظر گرفتن تسهیلات و تمهیداتی، نیاز مناطق محروم به دندان پزشك را با استفاده از دندان پزشكان بومی تأمین نماییم، بسیار مطلوب است.
وی در عین حال اضافه كرد: واقعیت این است كه همكاران ما در بازدیدهای میدانی از نزدیك مناطقی را دیده اند كه واقعاً امكان ماندگاری دندان پزشك، نه از نظر اسكان و نه از نظر تأمین منابع مالی پایدار به مدت طولانی در آن جا وجود ندارد و حتی جمعیت برخی مناطق محروم آن قدر زیاد نیست كه یك دندان پزشك بتواند در آنجا بماند و كار كند، اما به هرحال امكان ماندگاری شخص بومی به علت وابستگی هایی كه دارد در این مناطق بیشتر است.
رزمی تصریح كرد: تمام تلاش ما استفاده از دندان پزشكان بومی در مناطق محروم است، اما اگر بر مبنای نیازسنجی ها، نتیجه بگیریم حضور دندان پزشك در بعضی از مناطق اقتصادی نیست و نتوانیم آن طور كه باید و شاید از حضور آنان بهره مند شویم، باید از بهداشتكاران بعنوان امكان دوم استفاده نماییم. چون كه نمی توانیم نیاز درمانی مردم را نادیده بگیریم.
دبیر شورای آموزش دندانپزشكی و تخصصی در ادامه با بیان این كه در كوریكولوم بهداشتكار دهان و دندان بین ۱۲۰ تا ۱۴۰ واحد درسی لحاظ شده است كه توسط متخصصین آموزش داده می شود، اظهار داشت: این نیروها بین سه تا سه سال و نیم یا حتی چهار سال درس می خوانند و توانمندی آن ها برای عرضه خدمات سطح یك و سطح دو از دندان پزشكان كمتر نیست.
رزمی با بیان این كه بعضی از بحث های تخصصی در كوریكولوم بهداشتكاران دهان و دندان دیده نشده، اظهار داشت: اما آنها از واحدهای كامل و جامع با سرفصل های دروس نزدیك به دندان پزشكان عمومی در مباحث ترمیم، كشیدن دندان، خدمات پروتزهای دندانی، بهداشت و پیشگیری و به خصوص دندان پزشكی كودكان برخوردار می باشند. ازاین رو اگر قرار باشد از بهداشتكاران خدمات درمانی بگیریم توانمندی آن ها را هم در این رابطه بالا می بریم كه عدالت در درمان تا حد زیادی رعایت شود.
وی در پاسخ به این سوال كه چه تضمینی وجود دارد كه بتوان این نیروها را در مناطق محروم ماندگار كرد؟ اظهار داشت: نمی توان تضمین نمود كه بهداشتكاران اساساً در مناطق محروم بمانند، اما به هر حال وظیفه ما این است كه به گونه ای برنامه ریزی نماییم و راهی هموار نماییم كه مدیران بعدی هم در همین راه قدم بگذارند و آن را ادامه دهند.
رزمی در ادامه، مبحث انباشت دندان پزشكان بومی و غیربومی و بهداشتكاران دهان و دندان را یكی از دغدغه ها عنوان نمود و خاطرنشان كرد: بنا داریم این مورد را مدیریت نماییم و سیاست ما این است كه به تعداد بهداشتكارانی كه تربیت می نماییم، از پذیرش دندان پزشكان در دانشگاه های آن منطقه كم نماییم كه موازی كاری در امر آموزش اتفاق نیفتد و كاری كه از دست ما در این خصوص برمی آید، افزایش انگیزه ماندگاری این نیروها به وسیله تسهیلات و هدایت به موقع و مدیریت مناسب آنهاست.
وی در پاسخ به این سوال كه بهداشتكاران از چه زمانی، در چند دانشكده آغاز به تحصیل می كنند و تعداد پذیرش آن ها چقدر خواهد بود؟ اظهار داشت: هم اكنون هیچ آماری از نیازهای موجود در این زمینه وجود ندارد. هم اكنون ۸۵ بهداشتكار دهان و دندان در حال تحصیل هستند كه سه سال پیش بر مبنای اعلام نیاز دانشگاه های محروم پذیرش شده اند و در شرف فارغ التحصیلی هستند و به صورت متوسط سهم هر منطقه محروم چهار یا پنج بهداشتكار می گردد.
رزمی اضافه كرد: تقریباً می توانم بگویم كه در شهریور ۹۷ هیچ دانشجویی در این رشته نخواهیم داشت و پس از فارغ التحصیلی آن ها بنا نداریم بهداشتكاری تربیت نماییم مگر اینكه تیمی كه مأمور نیازسنجی شده است، به ما اعلام نماید كه این نیاز وجود دارد ازاین رو هم اكنون نه مركزی و نه تعدادی را برای تربیت بهداشتكاران مشخص كرده ایم.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب