جراح عمومی عنوان كرد؛
همه آن چه باید درباره ی جراحی کاهش وزن بدانیم
بیمارستان دی: دانشیار دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، در رابطه با جراحی کاهش وزن، نکاتی را متذکر شد
به گزارش بیمارستان دی به نقل از مهر، ناصر ملک پور علمداری متخصص جراحی عمومی و فلوشیپ جراحی لاپاروسکوپی پیشرفته و جراحی های چاقی و متابولیک اظهار داشت: چاقی یکی از معضلات مهم سیستم های بهداشتی در جهان به حساب می آید. دانشیار دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، با اشاره به اینکه چاقی سبب افزایش شیوع بیماری های قلبی و احتمال بروز سرطان ها (پستان، رحم، کولون) می شود، اضافه کرد: نزدیک به ۳۰ درصد افراد در آمریکا گرفتار اضافه وزن هستند و شاخص توده بدنی آنها بین ۳۰ تا ۲۵ است و حدود ۱۳ درصد جمعیت آنان هم گرفتار چاقی هستند. ملک پور، طبق تعریف سازمان جهانی بهداشت، شاخص توده بدنی یا BMI را معیاری برای تشخیص چاقی و اضافه وزن عنوان نمود و اظهار داشت: شاخص توده بدنی از تقسیم وزن بیمار برحسب کیلوگرم بر مجذور قد برحسب متر حاصل می شود. وی ادامه داد: شاخص توده بدنی بین ۲۵ تا ۳۰ بعنوان اضافه وزن، بین ۳۰ تا ۳۵ چاقی درجه یک و بین ۳۵ تا ۴۰ چاقی درجه دو و بالای ۴۰ چاقی درجه سه یا چاقی مرضی در نظر گرفته می شود. به قول ملک پور، روش های گوناگونی برای برخورد با معضل چاقی وجود دارد که از آن جمله میتوان به اصلاح سبک زندگی، رژیم تغذیه ای صحیح و مناسب، فعالیت بدنی مناسب و در نهایت جراحی اشاره نمود. دانشیار دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، در رابطه با روش جراحی در درمان چاقی توضیح داد: این روش با عنایت به این که احتمال بازگشت های مکرر چاقی وجود ندارد مطمئن تر است. اما جراحی هم دارای عوارضی است که نسبت به نوع عمل و بیماری های زمینه ای فرد و تجربه جراح متفاوت می باشد. انواع جراحی چاقی ملک پور ضمن اشاره به انواع روش های استاندارد جراحی در چاقی، اظهار داشت: کاستن حجم معده یکی از این روش هاست که شاخص ترین آنها عمل اسلیو یاگاسترکتومی است. در این عمل نزدیک به ۸۵ درصد از حجم معده را کاهش می دهیم. به نقل از ایشان، روش باندینگ از دیگر جراحی ها در درمان چاقی است که در گذشته بسیار شایع بوده است اما امروز به علت عوارض مکرر و بازگشت وزن بعد از برداشتن بند، دیگر صورت نمی گیرد. ملک پور در ادامه به روش تغییر مسیر غذا اشاره نمود که سبب سو جذب مواد غذایی می شود و اضافه کرد: شایع ترین روش سو جذب مواد غذایی بایپس است که در این روش حجم کوچکی از معده از بقیه قسمت ها جدا شده و به روده باریک متصل می شود تا مواد غذایی مستقیماً وارد روده باریک شده و بدون جذب دفع شود. این متخصص جراحی عمومی، انتخاب نوع جراحی را بسته به شرایط بیمار متفاوت دانست و خاطرنشان کرد که هر یک از این اعمال جراحی دارای مزایا و عوارضی هستند. وی ضمن اشاره به انجام عمل باندینگ و بای پس در گذشته تصریح کرد که الان جراحی باندینگ منسوخ شده است. اما روش جراحی اسلیو و بای پس صورت می گیرد و حتی در بعضی جوامع بای پس بیشتر انجام می گیرد. ملک پور ضمن اشاره به احتمال عود و حتی شکست در جراحی های چاقی خاطرنشان کرد: بر مبنای آخرین مقالات در جراحی اسلیو یا کاستن حجم معده نزدیک ۲۷ درصد احتمال بازگشت پس از دو تا پنج سال و برای عمل جراحی بای پس نزدیک به ۷ درصد گزارش شده است. فلوشیپ جراحی عروق، با تکیه بر لزوم آگاهی دادن به بیماران در مورد روش های جراحی اظهار داشت: فرد حتما باید نسبت به مراقبت های پس از عمل کاملا توجیه شود و آگاه باشد که پس از عمل باید جراحی رژیم متعادل و فعالیت بدنی مناسب داشته باشد و بداند که امکان دارد بازگشت وزن را تجربه کند. به نقل از ایشان، بر مبنای مطالعات، بعد از جراحی چاقی امید به زندگی بخصوص در افراد دیابتی چاق نزدیک به ۱۰ سال افزایش خواهد یافت. ملک پور با اشاره به اینکه جراحی چاقی صرفا برای زیبایی و اصلاح ظاهر نیست تصریح کرد: این افراد معمولا مبتلا به بیماری های متابولیک هستند که بعد از جراحی خیلی از این بیماری ها مرتفع می شود. مطالعات نشان داده در ۷۰ درصد موارد دیابت این افراد بعد از جراحی کاملا بهبود می یابد و فشارخون و مشکلات خواب آنان هم کنترل می شود. وی ضمن اشاره به اندیکاسیون های جراحی چاقی اظهار داشت: در BMI بالای ۴۰ یا چاقی درجه سه و چاقی مرضی و همینطور اBMI بالای ۳۵ به همراه بیماری های زمینه ای اندیکاسیون جراحی چاقی را می توانیم برای بیمار مطرح نماییم. به قول دانشیار دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، این افراد معمولا گرفتار بیماری های متابولیک نظیر دیابت و پرفشاری خون هم هستند که تحقیقات اثبات نموده که با جراحی چاقی این بیماری های متابولیک و عوارض آنها کاسته می شود. اما این مورد بدین معنا نیست که به علت دیابت با هر وزنی فرد تحت جراحی چاق قرار می گیرد. این متخصص جراحی عمومی در مورد نحوه انجام اعمال جراحی چاقی اظهار داشت: جراحی چاقی در گذشته به روش باز انجام می شد اما امروزه در این نوع جراحی ها از روش های درون بین و کم تهاجمی یا لاپاروسکوپیک استفاده می شود. وی، روش انتخابی برای این جراحی را لاپاروسکوپیک و کم تهاجمی عنوان نمود تا دوره نقاهت کوتاه تر و بهبود سریع تر رخ دهد. ملک پور، آمبولی ریه، سکته قلبی، عفونت ها و خونریزی را همچون عوارضی برشمرد که در تمامی جراحی ها احتمال بروز دارد و در جراحی های چاقی هم امکان دارد رخ دهد. ایشان در ادامه به عوارض زودرس و دیررس ویژه جراحی های چاقی اشاره نمود و اظهار داشت: مهم ترین عارضه در این خصوص مرگ و میر ناشی از جراحی های چاقی است که در گذشته بسیار بالا بود و هم اکنون حدود سه در ۱۰۰۰ جراحی است که بستگی به روش جراحی، امکانات و وسایل مورد استفاده و تجربه جراح دارد. به قول ملک پور، هر گونه کاهش وزن مفهوم دار در مدت کوتاه اگر همراه با اصول علمی نباشد سبب عوارضی نظیر ریزش مو، تحلیل رفتن عضلات و کاهش توان جسمی در فرد می شود. عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تصریح کرد: اگر کاهش وزن به صورت علمی و اصولی و تحت نظر متخصص صورت گیرد و همراه با تجویز صحیح مکمل ها و یک رژیم تغذیه ای علمی باشد ریزش مو قابل کنترل و اصلاح است. وی ادامه داد: برای پیشگیری از تحلیل عضلات هم ورزش های مناسبی به فرد سفارش می شود ازاین رو عوارض با مکمل های مناسب قابل پیشگیری و کنترل هستند. ملک پور یکی از بزرگ ترین محاسن اعمال جراحی کم تهاجمی( minimal invasive) را کاهش دوران نقاهت عنوان نمود و اظهار داشت: در این نوع جراحی ها دوره نقاهت بیمار کوتاه تر و درد کمتر است و بازگشت فرد به کار سریع تر صورت می گیرد. وی خاطرنشان کرد: در بیشتر از ۹۵ درصد اعمال چاقی بیمار در نخستین روز پس از عمل مشروط بر اینکه مشکل خاصی نداشته باشد ترخیص می شود و به وی سفارش می شود که تا سه روز کار سنگین و فعالیت زیاد انجام ندهد. اما پس از سه یا نهایتا پنج روز بیماران می توانند به کار خود بازگردد. ملک پور در انتها تصریح کرد: البته باید توجه داشت که در واقع یک عمل جراحی نسبتاً بزرگ انجام شده است، بنابر این فرد حدود یک ماه طول می کشد تا بتواند قوای جسمی نرمال خویش را بازیابد.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب